Canımın içinden çıkıp gitmedi,
Çağlar gibi uzun sürdü sevdamız.
Neleri unuttum,seneler geçti,
Gönlümün içinde coştu sevdamız...
Kalktığımda her sabah aynaya baktım,
Öylece karşımda durdu sevdamız.
Sonra da insanların içine çıktım,
Sevenin gözünde yaştı sevdamız...
Durmadı yürüdü benim önümde,
Her kilitli kapıyı vurdu sevdamız.
Dilime dolandı her bir sözümde,
Sığmadı gönlüme taştı sevdamız...
Unutmadım yıllarca söyletti beni,
Gözlerimin içinde nurdu sevdamız.
Ölsem gayrı farketmez,yaşatır beni,
Sonsuzluğu benimle aştı sevdamız...
03/03/2002 İstanbul.
Veysel AlkanKayıt Tarihi : 8.6.2005 16:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Alkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/08/sevdamiz-8.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)