Hain Sevgili Şiiri - Suzi Ayyıldız

Ben seni yoklukla varlık arasında,
İmkansız düşlerin kıyısında,
Sessizliğin zemherisinde donarak sevdim.

Hayal kurmak yasaktı, günahtı,
Suçtu,
Belki de bir cezaydı.
İmkansızlığın zirvesiydi be…
Yine de sevdim.

Savunmuyorum kendimi,
Ya da “vurma” demiyorum yüreğimi.
Son kurşunu sık,
Elin varıyorsa,
Yüreğin dayanıyorsa…
Tam kalbimi nişan al,
Oraya sık kaleminin kurşunlarını.

Ölmekse öleyim,
Görmüyor musun?
Ben sensiz zaten ölüyüm...

Şimdi,
Şimdi sık şu kurşunu,
Vur hem beni hem de seni…

Sanma ki kurşun öldürür beni,
Gözlerinde kaybolduğumdan beri
Her gün defalarca öldüm,
Her gün defalarca gömüldüm,
Ve yeniden doğdum.

Şimdi doldur şarjörü,
Çek tetiği,
Öldür sevgiyi…

Bilesin ki ben bugünlerde
Her zamankinden daha derin bakıyorum acılarıma.
İzbelerimde dolaşan atlılar gibi
Dört nala gidiyor yürek kesiklerim,
Can parçalarım,
Ve öfkeli yanım.

Aklımın dehlizlerinden firar ediyor aciz sevdalarım.
Kalbimle aklım savaş halinde…
Kim kazanırsa kazansın,
Diğeri yenik düşecek ,çünkü bir tarafım ,aciz sana .

Öyleyse,
Bu içimde debelenmen niyedir?
Yaralarımı durup durup sızlatman niyedir?
Diyorum ya sana, zalim…

At son kurşunu!
Vur sevdamı
Ben de kurtulayım, sen de…

Durma!
Hadi yak yine kırdığın yerde sigaranı.
Yak da dumanında sorgula ahlarımı…

Ah sen…!
Duygularımın celladı,
Yüreğimdeki son yaprağın koparanı,
Yaralı yanım,
Eksik tarafım…

Ah sen…!
Sorgusuz sualsiz gelenim.

Ben yüreğimde öldürmeden seni,
Çek tetiği, öldür beni!
Öldürki çekmeyeyim içime
Bıraktığın bu acıyı…

Çek, vur artık, vur!
Hem beni,
Hem sana olan sevgimi…

Hain sevgili,
Yüreğimde ölen sevdanın katili...