Sevdam ve Zaman Şiiri - Nilufer Ucuk

Ezelden beri zaman senin
Sinsi bir katil olduğunu düşünürdüm.
Zaman beni haklı çıkardin...
Sinsi bir katılmişsin gerçekten.
Olmadık yerde karşıma çıkan
ve beni hançerleyen...
Sinsi, kalleş zaman,katil zaman...
Benim katilim,tüm insanlığın katili
Buyhude geçen...
Aynı zamanda sevdamın da katili zaman...
Ey zaman!
Bir sana gücüm yetmez bir de sevdama!
Hainliğini bilirim ama engel olamam sana.
Sevdamın da yüreğimi yakışını bilirim
'yakma dur! ' diyemem...
Yüreğine kim hükmetmiş ki ben hükmedeyim?
Ahir zamandan beri kimse yüreğine hükmedememiş.
Onca alim insan gelmiş geçmiş
Yürekteki yangını söndürememiş.
Ben mi söndüreceğim?

Sevdam,zaman gibi akıp gider
Yüreğimi yakar gider...
ikinize de söz geçiremem.
Ne yüreğime nede sana zaman...
Seviyorum dedim mi ruhum titrer.
Sanki zelzeleye tutulurum...
Yada zehmeride dışarda bir kuytuda
Kalmış garip güvercin gibi
Zangır zangır titrerim.
Durduramam titrememi,durduramam zamani...
Zaman; sana dur desem, akma desem...
Sen beni dinler misin?
Akmaya devam edersin...
Sevdama; yüreğimi yakma,
beni kül etme derim dinlemez.
Yakmaya devam eder...
Kime şikayet edeyim ikinizi de kime!
Tek şikayet mercim var oda Mevlama...
Zamanı da o yarattı sevdamı da...
Yaratana şikayat etmeliyim Yaratana...
'Bak yarattıkların beni ne hale koydu.
Bana yardım et.' demeliyim...

şakaklarıma kar mı yağdı ne var,
Benim mi ALLAH im bu çizgili yüz?
çizgiler belirdi yüzümde her yılın açısına inat.
Saçlarıma aklar düştü sevdama biat...
Ey zaman! sen benim celladimsin ey zaman!
Katilimsin kalleş zaman...
yüreğim yanar tıpkı ön sekizinde ki beden gibi...
Ama bedenim akıp giden zamana yenik düşer,yaşlanır!
Tıpkı dalları suya hasret selvi gibi...
Yüreğim asla vaz geçmeden sevmeye devam eder,
Sanki yangına körükle gider gibi.
O yangında sönecek elbet bir gün,
Ruhta, bedende huzura erecek,belliki çok yakın...
Zaman,durmuyor akıyorsun,sessiz sakin...
Bende çok büyük yaralar açıyorsun lakin...
Aslıma döndüğümde yangın da sönecek,
zaman sende biteceksin...
Bedenim çektiklerinin ağırlığı ile
her geçen gün biraz daha eğileceksin.

Zaman, her gün başka bir hançerini
saplıyorsun yüreğime,sırtıma.
Ben,biraz daha eğiliyorum
senin acımazsızlığın karşısında.
Yine de yaşamaktan vaz geçmiyor çabalıyorum azimle.
Sevdam da yüreğimi yakmaya devam ediyor,
Ondan da vaz geçemiyorum arsızca...
Ey zaman! ey sevdam!
yetmez mi açtığınız yaralar,bitmez mi bu çile...
Ey deli esen rüzgar!
Beni de al, gittiğin yere kadar...
Okyonuslar ötesin de huzuru bul! beni ona götür...
Ey acımasız zaman!
Beni böyle peşinden sürükleme...
Daha görecek, daha görecek çok güzel günlerim var!
Lakin bitiyorsun değil mi?
Ne kaldı ki şurada...
bir iki,üç gün sayarken bitecek
Ve yolun yarısı derken son bulacaksın.
Ne kaldıysa ömür de...
Ne kaldıysa sevdamla yaşamaliyim...
Kaç gün kaldıysa ömürden bana
Kaç gün saymamaliyim...

Taaaa yüreğimin derinlerinde sızlıyorsun ey sevda...
çıkmıyorsun gün yüzüne...
Zamandan korkuyorsun alıp götürecek diye öyle mi?
Derinden derinden yakmaya kül etmeye ant içmiş gibi
Devam ediyorsun sızlamaya ve de yakmaya....
De hadi be deli gönül!
Sök sevdayı ordan at dışarıya!
Bak! zaman da bitmek üzere değil mi ya...
çıksın ki dışarıya belki gören göz kamaşır,
Belki seviyi gören sevdalı huzura kavuşur...
Kimisi bulamaz,kimisi bilemez ey zaman!
Sen de bilemeyenlerdensin yüreğimde yanan...
iki varlığa gücüm yetmez; biri sen kalleş zaman
Diğeri yüreğimi küle çeviren sevdam...
Sen celladimsin ey zaman!
Sen sevdamsın yüreğimdeki yaram...