İki damla yaş süzülüyor yanaklarımdan
Uçuyor tebessüm titreyen dudaklarımdan
Baltalanıp yere düşen çınarın, yaprakları savruluyor maziye
Aşklar eriyor, mum damlaları kalıyor geriye
Kalbim acıyor
Zaman...Ah! Zaman...
Büyük aşkları tüketiyor
Aşklar zamana nasıl da yeniliyor
Anılar kalıyor, dalınca gözler mazinin tablosuna
Pişmanlıklar, sancılar harmanlanıyor ıslak bakışlarda
Tozlu bir albüm, yıpranmış fotoğraflar, bir iki satır yazı
Konuşlanıyor kalbe derin derin bir sızı...
Kalbim acıyor
Zaman...Ah! Zaman...
Büyük aşkları tüketiyor
Aşklar zamana nasıl da yeniliyor
Neden ayrıldığın bile, unutuluyor erkenden
Nefret silinip gidiyor zihnin labirentinden
Kaybettiklerin çıkıp gelmiyor, dönmüyor seferinden
Vagonlar getirmiyor, alıp götürdüğünü geçmişten...
12 Kasım 2007
Nigar ErkoçoğluKayıt Tarihi : 3.12.2007 16:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!