Bana gelişinde yüreğim,hazırdı gitme ihtimaline,
Doğduğumda öleceğimi bildiğim gibi.
Ve aşkın kör olduğunu da biliyordum,
Kendine tutulanları da kör ettiğini.
Hazırdım kendimce, ruhum kaviydi.
Ama bir aldanmışlığım varidi.
Yüreğine düştüğünde aşkın ateşi,
İnsan mecnunla bir,divane olur bikarar kalırmış.
Gözler görse de kör,dil söylese de lalmış.
Kendime söylediğim yalanlar,
Bir aldanmışlığım varmış.
Sızlamaz artık benliğin, yüreğin.
Masum tuttum seni, beraatlimsin.
Hükmü kendime verdim,
Sorgusuz sualsiz idamlık yüreğim.
Böyle olmalıymış sonu,
Bilinen bütün sevdalarda ayrılık varmış,
Gözlerimi her kapadığımda
Gördüğüm kara sevdaymış.
Bir aldanmışlığım varmış.
(13,10,2012-Erzurum)
Kayıt Tarihi : 13.10.2012 13:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!