Bir yıl daha gidiyor yaşamdan.
Kaybettiklerimiz artık çok oldu.
Özlem, evren gibi büyüyor, neredesin?
Kıyamet kopuncaya kadar anladım ki yoksun.
Aşkımızın tarifi bir serap olabilir.
Ya da çölde bulunan bir yudum su.
Çok az ama çok büyük ulu.
Artık unutmaya başladım sevdiğim kulu.
Her anı heyecan ve haz dolu bir serüven.
Her karşılaştığımız an sihirli bir masal.
Her şey aramızda sevincimiz dorukta.
Sen yoksun artık bekliyorum o durakta.
Dünya'da ikinci yaşam olsaydı, her şey yeniden
Yine başlasaydı aynı yerlerde aşkın tekrarı.
Ya da tek çare, ahiret yaşamında yeni olanak.
Sevaplar günahları geçerse belki aşkımız sonsuz.
Şimdi sen dünyanın en uzak köşesinde.
Ben ise yaşıyorum o aşkın gölgesinde.
Buluşuruz belki iki ırmaklı koyu yeşil alemde.
Sevapların günahı geçmesi gerek ikimiz içinde.
.
Hakan Özüçelenk
Kayıt Tarihi : 24.12.2023 02:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!