Ne düşünüyordu hayat hakkımda bilemedim, bir yola çıktım yolcusu farklı idi, yola çıkaranı farklı. Yolun bittiği yere getireni farklıydı, götüreni de. Durdum, bekleyenimde farklı, bekletenimde. Şimdi nereye dönsem geldiğim kadar sessizlik, kaldığım kadar yalnızlık, düşlediğim kadar BENsizlik hakim zamANa...
..
Ne düşünüyordu hayat hakkımda bilemedim, bir yola çıktım yolcusu farklı idi, yola çıkaranı farklı. Yolun bittiği yere getireni farklıydı, götüreni de. Durdum, bekleyenimde farklı, bekletenimde. Şimdi nereye dönsem geldiğim kadar sessizlik, kaldığım kadar yalnızlık, düşlediğim kadar BEN’sizlik hakim zamANa…
..
Bir yanım AŞK,
diğer yanım SESSİZLİK,
ortasında
kocaman bir yalnızlık.
Bu ne garip haldir
dostum.
..
Kimi zaman sessizlik, kimi zamanda binlerce gürültü alır yalnızlığı benden... düşündükçe yalnızlaşır, ama bir o kadarda kalabalıklaşırım kendimle çünkü düşündükçe çoğalır kişiler bende sarılır yatarım yalnızlığımda onlara...
Ölüm
ölüm kanlı pençesiyle
dolaşıyor sokaklarda
kan ölümü çağırıyor yanına
gitmeyin çocuklar
(20 Kasım 2003)
..
bütün sessizliklerin içindeki sese
yine bir sessizlik fırtınasına yakalandım
ne zaman kendimi düşünsem
bir fırtına kopar günden
ne gidilecek coğrafya kalır
ne de dönülecek bir adres
oysa bütün seslerin çıktığı
yerdeyim
..
Bugün yine sensizlik çökmüştü
Yaşayan güne
Hüzünlü gülüşünden yoksun geçti
Öğlen saatleri
Vakit akşama koşarken
Bir rüzgar bekledim kokunu taşıyan
Dışarıda gürültü var
Ama ben sessizlik yaşıyorum
..
