Sessizlik Orucu Şiiri - Mesut Tütüncüler

sevda gurbetinde sevgiye hasret.
nereden geldi ah kör olası nefret.
kalbini bozma dayan hele sabret.
sevgi ekilir, sevda yeşertilir elbet.

dünya hancı, gelen hep yolcu kalır.
gündüz gider, gecenin yüzü kararır.
şimdi de ay küser yüzünü sakınır.
işte sessizlik orucu tutan dil açılır.

dökülen sözlerim ye’nilen hasretim.
hasret düğümlenir boğazımda.
sunulan su, gözden düşen yaşlarım.
içtikçe yakar yalnızlığımda.

nasıl bir çelişki can candan geçer.
can, veren Yaradan’a az şükreder.
O ki sonsuz lütfuyla aşkı nakşeder.
aşk cana yaka yaka, kalbi taş keser.

bugünde seninle senden uzakta.
bugünde bulutların toplanmakta.
bugünde yalnız bir mesut yaşamakta.
bugünde sessizlik orucu tutmakta.

bir hayat görürüm Yar’ ın kıyısında.
gidilesi gelir açar nergis çiçeklerim.
bir gün daha borçlandı bak kıyısında
ödenesi gelir çekilen hasret diyetim.

bu sancı ne kadar sürer bilmem.
kavuşur mu kavuşmaz mı bilmem.
dünya hancı gelen hep yolcuymuş;
başka da ben, ben hiçbir şey bilmem.