Bir ağacın gövdesinde
parmak izim gibi işlenmiş
bir sessizlik uyuyordu
rüzgâr her değdiğinde
bir anı kıpırdıyor
yaprakların en uç noktasında
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta