Sessizlik Çığlıklar

Sessiz Çığlıklar

Bir sabah uyandım, gözlerimde gece
Yine yüküm omuzumda, sessizce
Her şey aynı, yürek dar, umut ince
Kime anlatsam, içimden eksikçe,

Giden gitmiş, kalan yorgun
Hayat bir defter, sayfa kırgın
Gözyaşı alışkanlık olmuş artık
Kader değil bu, sanki yangın,

İsyan değil niyetim
Sadece biraz sükünetim
Bir tebessüm istiyorum gökyüzünden
Ve huzur belki de en derininden,

Biz geldik o’ndan, döneceğiz
Ama yolda çok şey öğreneceğiz
Sabırla büyür içimizdeki yara
Ve her gece doğar yeniden sabaha....
Meltem Mesture Güven