Sessizliğin Öfkesi Şiiri - Hakan Bintepe

...benim öfkem değil susatan sessizliği
günışığını getirdi prometheus, ateşi değil
tanrının öfkesinden sağ çıktı nuh
rüzgârı ve suyu altedip

oysa ki kitaplar tanrı emri diye sözeder ölümden
ve dirimden
ve aşktan
ve şiirden lanetle sözeder

ve bütün herşeyin öncesinde söz vardı
ve ilkin şeytan sözetti başlangıçtaki eylemden

gitmek zordur
bir ihtiyarın
maaş kuyruğunda kalbine inen enfarktüstür
maaşını alamadan

tanrı sözü değildir aşk
anlıyorum

bildiğim her şey adına andiçerim ki
inanmıyorum!
küfrün sultasında büyüyen bir çocuktum ben
ve aşkın inadıyla
bir filintanın patladığı an
düşen bir şahindim gökyüzüne

benim öfkem değil susatan sessizliği
sessizliğin öfkesiyim ben