Ihtiyar olup giden eski zamanlarla birlikte, dönüp dolastiginda dünyanin derdini yalnizligini kahrini cilesini bir topyekün nebzede yigin edip harman eyledigin varlikli dirlikli hatrin gönlün insanlik yurdu ve sag salim diyariydi, ocagin üstündeki doyumsuz kazan ve ciranin pencerenin ardindaki odalar ve sedirler.
Samanla karilmis camurun yaz günesi sicakliginda harlanip piserek kavrulan kerpic; binasini ve yuvasini korular yapragindan meseler dalindan kavaklar hizeninden ve sögütler duldasindan örüp yaparak, sofrasini kurup serdigi öte berisini ayni hayat avlusuna siginip barinmis davar sigirlarin eti sütünden yke ambara yaz yogurdu ve kis yorgani yayip serdigi tandir sicakligi örtmelerde cilga sarpalardan keven kangal cingisi tutusturup direklenmis dumanlara ates yakan dip bucaklar ve yukari cikip inan sekme merdivenleriydi.
Yasi kac olursa olsun hic kimse, cocuklugunun kundaginda kendini hic büyümemeye terketmeyen, aliclara asilmis yavan erzaklarla hayatin hic bir baska seyiyle ve yeriyle degisilmez tadindaki topyekün mutlulugun sari sicaklarinda ekin ekip harman toplayan envayi cesitliligin huzur diyariydi. Safaklar söken sabahla birlikte kuslarin türküsü, börtü böceklerin sarkisi, yola yaziya yabana refakatcilik eden gidis ve dönüslerin dolu dizgin hayatini, usuuul ve yavas adimlarla hiiic acelesiz doya sindire, adimlar araligi üne iz düsüren gölgeler aksam alacalarina bulanip boyanincaya kadar, toprak toz buz olurdu. Ister yalinciplak ister soguksu lastigi yarim yirtik köhne kundura, hic farketmeksizin ayaklari topraga saglam basan hosgörü kabul ve imecesinin zenginlik bereketiydi buralar…
Daglar kusun kurdun kuzunun yurdu, baglar ark boyu tertemiz akan suyun ve bilgeligin doyurup besledigi topraga dolup tasarak, armuttan igdeye, kelekten kabak sürgünlerine cicek cagla acip salkimlanan gerneler semti,; ve hisseyi horantalara sehimlestirip dagitan ve doyuran bereketin üzüm koruk bostanligiydi.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta