Sessiz İsyanım Şiiri - Süleyman Altunbaş

***Filistinli çocuklara***
06.01.2009

memleketimin gül kokulu çocuklarının
Doğu Türkistan steplerinde atıyla,
rüzgârlarla yarışan genç kardeşleriniz gibi
kıvrak,
delişmen
Filistinli güleç çocuklar…
kırık kanatlı kuşların âcizliği yatıyor şimdi gözlerinizde
peki,
şimdi neden hissedilmiyor esintileriniz,
neden gözlerimi hasret bırakıyorsunuz mâsum gülüşlerinize..?
yokluğunuz,
şehâdetiniz şiir şiir hissediliyor bu tende…
umutlarınızı mendilime bir “çıkın” gibi sarıyorum
gözyaşlarım akmıyor,
donuyor kirpiklerimin deltasında
yüreğimin gözleri acıyor,
yanıyor alev alev fırınlarda

oysa,
sizler ağlarken bulut bulut toplamalıydım
gözyaşlarınızı kirpiklerinizden
katre katre eritmeliydim sancılarınızı bakışlarımla
ve damla damla doğmalıydım aykaranlık gecelerinize
şavkım vurmalıydı yıldız yıldız alnınıza bir güvenle…
parantezlere sıkıştırmadan yaşatmak gerekti size hayatı…
gülüşü…
oynamayı,
koşmayı…
insan gibi…

şimdi ezan
büyülü bir el gibi karanlığı çekiveriyor siyah eteğinden
sokağımın bütün sesleri kulağımda
mavi göğün tadını çıkarmayalı öyle çok günler oldu ki
gülemiyorum şu yalan dünyada

ey memleketimin gül kokulu çocuklarının
gül kokulu Filistinli kardeşleri;
acınız acımızdır
sancınız sancımız,
yaşınız yaşımızdır gözlerimizde…