Sessiz bakışmaların ardından

Sessiz bakışmalarda sevmiştim seni
Sen ki bir ipekböceği kadar narin
Bir kardelen çiçeği gibi eşsizdin
Titreyen sesinle iyiyim derken
Eşsiz gülüşünle beni mest ettin

Resimlere inat uzaktın benden
Yazık ayrıldı ellerimiz birbirine değmeden
Gözlerini kaçırırken san her bakışımda
Sevgimi de götürdün o bakışlar ardında
Hataydı seni sevmem söylemiştim herkese
En azından anladım vakit çok geç olmadan
Bu gönül yeniden birini de sevse
Hep buruk kalacaktır senin yerin dolmadan
Belki bir gitarın tellerinde bulacağım seni
Belki bir aşkın ellerinde bulacağım seni
Ama üzülmeyeceğim buna eminim
Bulduğum yerde kaybedeceğim seni
Seni kaybettikçe delireceğim
Belki bir gün dönersin diye
Seni mahşerde bile bekleyeceğim.

Zeynepkamil/İSTANBUL
26.03.2002