Günah-pîşe-gân oldu sayende sâf gönül.
Akşamın sevdası sustu bahçemde soldu o gül.
Âsaf iken tahtında bî-per-ü bâl oldu bülbül.
Sahib i Sultan eyledi cây-i penâh ı humûl.
Artık sessiz bağlar, bahçeler sanki cansız dâhül.
Râzıyım dikene güle,senin olsun mor sümbül.
Sevmedi kimseyi,gülü sevdiği kadar bülbül.
Yâ Rabb,ötmesin bülbül yerine âvâz-ı dühül.
22-11-2007.
Günah-pîşe-gân:günah işlemeyi adet edinmiş.
Âsaf::vezir.
Bî-per ü bâl:kolsuz, kanatsız.
Cây-i penâh:sığınak,sığınma yeri.
Humûl:adı sanı batma,ünü kaybolma.
Dâhül:korkuluk.
Âvâz-ı dühül:davul sesi.
Kayıt Tarihi : 22.11.2007 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Haftanın teması için.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!