Yokluğun, kurutur içimdeki çiçekleri.
Dilimden düşmüyor artık hüzzam şarkıları.
İçimdeki bu hercai aşk ve bir de sen,
Yıllardır beklediğim intizarımsın.
Alnıma yazılan kaderim, kederim.
Ruhuma sokulan sarı lalezarımsın.
Haykırıyorum İstanbul'a,
Aynaların kahır çektiği odalardan.
Hasretini kaldır omuzlarımdan;
Bana ver içindeki denizleri.
Hâlâ anlamadın mı bıraktığım izleri?
Yürüyelim seninle tanyerine, bu şehrin sessiz aşıkları.
Kayıt Tarihi : 15.8.2024 19:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!