3.12.1994 İzmir/Konak
En çok istediği şey çilek olan kız ile senin,
Enlerini aşan filozof; benimle
Eni dört avuç içi belin
Ve gömleğinin üst düğmesi ilikli olan benim.
Aşk'a mâni olan her şeyi ortadan kaldırmak için
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Galiba aşk bile,
Yavaş yavaş "manadan maddeye",
Sevmekten dokunmaya,
Hayalden öte, yaşanmaya evriliyor...
Niye?
"Zaman az!"
Kimseye yetemiyorsun, yetişemiyorsun...
Aşka da öyle...
Oysa yaşanan çılgınca bir teknoloji devri,
Her şeyin yakına gelmesi,
Bacaklarımızın yerine "seslerimizin koşması",
Anında iletişim,
Buluşma!
Zaman?
İşte ona çare yok!
Onun "sanalı da" yok!
O zaman gelsin nepotizm!
Bize ne yetişme telaşından, tükenen zamandan,
Eksilen, her gün az daha kendini eriten paradan,
Hani deyim yerindeyse. "dayın var çare var!"
Sanırım,
Kendi tarzını yaratıyor şair ve şiir...
Devam, genç şairim... Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta