Sesimizi Duyan Yok Şiiri - Midayet Kara

Umut vermez oldu, hiçbirinin sözleri
Helalı bilen yok, haramdadır gözleri
Ne söylersen söyle, kızarmıyor yüzleri
Fakirleşti millet, sesimizi duyan yok

Bakanlar bakan değil, sanki kırk yamalı
Kendisi sarayda, görmez oldu hamalı
Bize karşı ordu kurmuş, eli kamalı
Ülke elden gitti, sesimizi duyan yok

Satılan doları, yerine koyamadık
Yoklukla kaç yılımız geçti, sayamadık
Uyuyoruz, aldatılmaya doyamadık
Boşa kürek çektik, sesimizi duyan yok

Saray efradının, eksik değil kuş sütü
Ülkeyi bitirdi, Amerika’nın iti
Yedikçe yediler, ekonomi çok kötü
Yoksullaştı ülkem, sesimizi duyan yok

Hırsızlık olunca, orta yere dökmedik
İrticanın kökünü, kazıyıp sökmedik
Dost düşman arasına, nifaklar ekmedik
Irkçılığa karşı, sesimizi duyan yok

Akıllı olsaydık, asla böyle olmazdı
Atatürk gençliği, çiçek gibi solmazdı
Sandığa gitseydik, tek adamlık gelmezdi
Esir millet olduk, sesimizi duyan yok

Cehaletin belini, yine kıramadık
Fırsat elde iken, bir düzen kuramadık
Çaldılar çırptılar, hiç hesap soramadık
Yetim hakkı dedik, sesimizi duyan yok

Atatürk’ün izinden, yürümek tek ilkem
Sahip çıkalım, kötüye gitmeden ülkem
Vatandaş aç sefil, saraylarda var görkem
Sağır oldu millet, sesimizi duyan yok

Koca ulus tek adama, boyun eğince
Bırakın yapsınlar, bir şey olmaz değince
Bize tuzak kurdular bilesin, haince
Yumruğu vur artık, sesimizi duyan yok
(1475) Mayıs 2022