Serzeniş (BİR OTOBÜS DOLUSU YALNIZLIK)

Beni esrarengiz bir yükün altına attılar

Kamçıladıkça isyana sürüklediler beni

Beni çukursuz boşluklara attılar

Unut dediler onu

Dört büyük kitabın için

Arş ve kürs ün hikmetine;

Gök yeryüzüne galebe çalmadan

Denizler yürümeden üstüme

Güneş son kez üstüme doğmadan

Yüzüme değmeden kara toprak

Ümmi

Ümmi diye ağlarken sevgili

Bir bukle de bana versiydin nurundan ne olurdu

Şimdi sürüne sürüne gelmeye çalışıyorum kapına

Göğsümü yarıp bir melek koy içime desem olmaz biliyorum

Ama utanıyorum yaptıklarım için

Yüreğim karalarla dolu

Ağlamayı bile beceremiyorum

Yoksa yüreğim intihara yeltenecek

Yoksa simsiyah bir günahın içinde kaybolacağım...

Mahremliğimden sıyırdığın birgün beni

Hayatımın en masum halinde

En mazlum yanımla birgün

Birgün dakun kalbime Rabbim

Dokun ki bitsin hasretliğim

mustafa kadir Medsus