Su gibi akıp gitmiyor diye
Gecelerle kavga ederdim
Yüzünü görmek için
Gündüzü iple çekerdim
Buluşma saati yaklaşınca
Gönlümü tarif edemeyeceğim
Bir huzur sarardı
Gelip geçen her yüzde
Gözlerim seni arardı
Heyecandan titrerdi ayaklarım,
İsmini söylerken
Bal yapardı dudaklarım.
Aşkını derinden derine solurdum
Yanında ne derdim kalırdı,
Ne de kederim.
Ben seni tahmininden çok,
Daha çok severdim.
Hiç olmadık yerde
Ayrılığı yüreğime indirdin
Beni mahvedecek bu kararı
Nasıl içine sindirdin.
İnanmak istemesem de
Ne yazık ki değiştin
Sana umut bağlamakla
Hayatımın en büyük
Hatasını yapmışım
Gülüşlerine, sözlerine bakarak
Sevildiğimi sanmışım
Sen vefasız sevgilisin
Sen artık sen değilsin
Başka benliğe büründün
Serviler gölgesinde
Açan güllere döndün
Ne yüzünü göresim gelir
Ne sesini duyasım gelir
Ben ise halâ ağlamaktayım
Aşkımızın sonuna
Koyduğun bir noktayım…
Kayıt Tarihi : 20.2.2007 14:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!