Servet Alkan Şiirleri - Şair Servet Alkan

Mutsuzum dedi Kadın…
Ey Şair;
Mutsuz…!
Söylemek istemiyorum sana da…
Soyunuk uzakta,yarım şehir uzakta…
Ya da Çeyrek uzakta…

Gülendam,Zaman güldür,yaralıdır
Zümrüt Tayda
Görmedi bu haykırışı,Yaban el Tercan
Buzlu narda
Bilmedi bu duruşu,Yeşilimsi Mercan
Billur sesde

AGAFYA..

Yedi Yabancı sormuyorsa
Süpürülen Yalanları
Uyma onlara,Korkma;
Güneşin pişirdiği Günahlar

Düşün…
Düşün; Hangi Keman,hangi Çeng
Tını saklısında
Anlatıyor bizi?
Hangi Müzisyen hangi notada
Saklıyor yüreğimizi?

Yoksun;
Atlarım, Sırat Körüsünde
Gülerken yüzün
Ölümle örselenen…
Gece Gel,Bütün öfkenle..
Gözü dönmüş Soğuk renkler

Bana yazdırma;
Yazdırma Kırk yılı
Puşt Bıyıklı Bir Baba
(Ne olur bizde saklanalım)
Harami Gözlü Bir Tanıdık
(Ne olur biz çalmayalım)

Şu Döşümün Ortasına
Düşen Sızı;
Şehvetperest Kelimeler
Fayton Gıcırdaması
Mana; bu Savaşda gözükmeyecek
Koynunda büyüttüğüm

Beni;
Ne Güzel Hatırla, Derim
Ne De Kötü…
Yaşadıklarımla
Yaşayamadıklarımla
Özlemlerimle

Bir İp Var
Birde Cambaz..!
Aleni Tekerrür
Ve İlginç Diyaspora...

Seyredenler arasında

Nasılda
Göğüslerin
Kış uykusundan uyanmış
Bahar tütsülü,Kayınlara tutuşturulmuş?
Yüreğe sokulan cümle
Gözlerin..