Serseri Şiiri - Bülent Araz

Yıllar geçiyor
Bazen fırtınalı
Etimi kemiğinden ayıracak kadar güçlü
Tutunduğum dalları kırıyor
Yıllar geçiyor
Durgun ve derin akan bir nehir gibi
Beni diplere çekiyor
Yıllar geçiyor
Çocukluğumun mavi denizindeki bulutlar kapkara şimdi
Günahlarımı yüklenmiş gibiler hepsi de

Sensiz bir hayat bu
Nasıl anlatırım ve nasıl katlanırım
Serserisi olduğum sokakların kaldırımların
Kuytu köşelerinde nerde akşam ettiysem orada sabahlayan
Ve hayaline sarılıp uykulara dalan
Yıllar geçiyor
Bak sensiz
Sen küssen ne olur
Yıldızlar eskisi kadar parlamıyor
Ve yakın değiller bana
Durma öyle, kalbinde sıcacık bir yer ayır
Aç kapılarını kalbinin geleyim sana

Sar beni sar kollarına
Artık kalbinin serserisi de
Esirim de soranlara
Ben kalbinde hür olurum ancak
Yıllar geçeyor
Sen yoksun
Gel de Özügürlüğümü ver bana