Serpil Susamcıoğlu Şiirleri - Şair Serpi ...

Ben dolu dolu yaşadım
Yanlızlığımı
Herşeyi abartığım gibi abarttım
Yokluğunu da
Seni sevmesini de
Taparcasına

Yoksun yine bu gece sen
Gece ayaz gece hüzün
Doldurdum yine kadehi
İçimde şarkıdır yüzün

Sana sevdam tükenmez hiç

Tutsaklığını anladım sonunda.
Özgürlükte hakkın.
Yalnızlığıma ortak sen olmamalıydın.
Ruhunu azat ettim dün gece,
Ben de senin gibi özgürlüğe kavuştum.
Şimdi sen kendi dünyan da hür,

Rüzgâr şarkı söylüyor burada
Çığlık, çığlık haykırıyor adını.
Sensizlik kör gecelere saklanmış,
Gündüzler de rüzgâr beni avutuyor.
Çamlar salınırken esen rüzgârda,
Doğa sonbahar şarkıları söylüyor.

Hiç keşkelerim olmadı benim.
İsyanlarım da.......
Ne aşk'a git derken,
Nede evet derken bir olguya.
Her yaptığım da mantığım vardı,
Duygular çok gerilerde kalmıştı.

Yine uyku yok gözlerimde
Ama acı da yok kalbimde
Kayboldu karamsarlıklarım
Güneşim aydınlık artık
Kara bulutlar çekip gitti
Dünyamdan

Kum taneleri dolmuş gözlerime
İstemsiz akıyor yaşlar yüzümde
Üzülmüyorum ki bu ayrılığa
Taş bastım yüreğime.
Kum taneleri kaçmış dedim ya
Gözlerime

Yıllar önce arabayla bir pazar günü gezisine çıktık.Daha önce gezmediğimiz yakın çevremizi tanımaktı amacımız.O yoldan da o gün ilk kez geçtik.
Yuarı da dağlarda bir köy olduğunu duymuş ve görmek istemiştik.
Ana yoldan ayrılıp ta o dağ yoluna dönünce; hemen ikinci virajda gördüm onu
ilk kez.Eşime de gösterdim hatta ve gülüştük.
Diğer ağaçlardan çok uzak yolun kenarında tek başına küçücük bir çam ağacıydı.Ama öyle güzeldi ki duruşu.Biz yolumuza devam ettik.
Aradığımız köyü bulduk gezdik,dolaştık kahvesinde çay içtik ve daha da ilerilere bile gittik.

Mümkün mü

Mümkün mü tutabilmek yaşamın ipini
Yeniden.
Dönebilmek en başa.en gerilere.
Yaşamak yeni baştan hayatı.

Günlerdir beklenendi,
Doğum sancısı çeken kadın gibiydi hava.
Ve ilk yağmur damlası düştüğünde,
Bir tebessümdü görülen yüzlerde.
İnce ince geldi önce,
Sanki nazlanır gibi.