orman yakan can yakar
yürekj yakar ev yakar
orman yakan canidir
asılması gerekir
orman hepimiz için
Şiirler yazdım sana
Yazarken usumdan trenler geçiyordu.
Şarkılar söyledim hep ayrılık şarkıları.
Söyler yanaklarımdan yaşlar çağıldıyordu.
Senmiydin özlediğim şiirlerde,
Yoksa aşkmıydı ağladığım şarkılarda.
Bir fidandım cılız narin,
Kök salmaya çabalayan.
Yerim değişti sonra,
Biri aldı toprağımdan.
Başka bahçeye göçürdü,
Orada dal budak saldım.
Ben seni sevdim
Aldım gönlümün içine oturttum seni
Ben seni sevdim
Sen terk ettin beni
Ben seni sevdim
Yüreğim yangınlarda şimdi
Kalbimi mavilerine gömdüm denizin,
Obüslerin en koyusunda saklı sevdam.
Ay’lı gecelerde yakamozlara takılır da
Yıldızlarla konuşur belki yüreğim.
Beyaz bir gemiye yükledim umutlarımı,
İçimimin yangınıyla uyandım yine,
Düşlerimde sen susuzluğumda sen vardın.
Tan yeri ağarmamış daha,
Sensiz karanlık tüm sabahlarım.
Bıçak keskinliğinde yokluğun,
Çok güzel bir yaz geçer
Bayram gibi yaşanır.
İzmir zeytinalanı’n da
Çok şeyler paylaşılır.
İlk önce arkadaşlık,
Komşuluk ön planda.
Yılların ardından çağırma beni
Yorgunum sevdiğim ulaşamam ki
Sevdanı yaşamaktan usandı gönlüm
Her gel dediğinde ben gelemem ki
Çok nehirler aktı bak gözlerimden
Tüm güzelliklere inat,
Bakır rengi bir akşam.
İçimde deli kelimeler gizlenmiş,
Ne yazılmaya hazır, ne de söylenmeye.
Kıgınlık, öfke, hüzün ve aşk,
Çılgın sevişmeler var düşümde.
Gün ışırken basılır düğme
Gözden ıramadan uyku
Çalışır eller
Çıtır çıtır, çıtır çıtır
Açılmaz pencereler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!