Beklemek insanları
Dakikalarca saatlerce...
Umutla, sevinerek, düşünerek.
Acıya dönüşü vardır
Gelmemelerinin.
Gözyaşı ve hayal kırıklığı.
Sana beni affet demiyorum
Bu bana yapabileceğin en büyük mükafat olacaktır
Sana yaptıklarımdan sonra
Ama gözüm kördü
İnsan yanılgılara düşüyor ister istemez
Birkaç kırıntı varsa diye umut ediyorum
Bu keşme keş içinde bir fidandı yüreği
Su istemişti güneş demişti
Kara duvar yükseldi yüzüne
Gözyaşı akmıştı yüreğine
Umut demişti
Ne çok üzüldüm
Vazgeçtim
Aşk ağır
Tesadüfleri seviyor
Ah vuruldum şimdi
Ağır yaralı bir avare
Ben kendime bile sahip olamadım ki
Benden beni istiyorsunuz
Ben tanıyamadım ki kendimi
Beni tanıyıp ahkam kesiyorsunuz
Bile bile canımı acıtıyorsunuz
Ben ak değilim ki size gelince kararayım
Yapacak işi olmayınca insanın
Türlü şeylerle vakit harcıyor.
Kimi kızıyor, kimiyse daralıyor.
Darılıyor da onca dost varken yalnızlığına
Kapıyı açmayınca ne yapsın gönül.
Aralasan da herkes bir meşguliyette olunca
Evren dönüyor
Dünya dönüyor
Bir daire çizdim
Merkezinde ben
Birkaç çizgi çektim
Her tekerrürde durup takılıyor
Çabuk geçiyor günler
Beni benden alıyor seneler
Bakamaz oldum aynadaki bene
Kim bu diye
Yarım kalmıyor
Denizden el salıyor sallanarak
Ufka doğru gidiyor
Batıyor ardından yavaş yavaş
Rahatla şimdi ağla ağlayabildiğin gibi
Bu şarkı senin olsun
Sen söyle son kez ağlamaklı
Yazsam başa geleni dağa taşa
Taş mı kalır dağ mı
Varıp yola vursam bendeki hal ile eyvah diye kendimi
Ayak mı dayanır yol mu kalır
Ben kendi elim ile ettim kendime zulmü
Kalp dayanır mı geride bir ben kalır mı....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!