Şerif Köyan Şiirleri - Şair Şerif Köyan

Şerif Köyan

Anlamsız yeni bir başlangıç
Bakmak gülmek
Görmek ıslaktı O’nun için

Çok duru bir denizde baktı suretine
Yazıp çizmeye başladı

Devamını Oku
Şerif Köyan

Ne olursun ara beni
Benim doğduğum yerlerde telefon yoktu
Bas tuşlara baby
Sigaranın tasarımı dokuz ay sürmüş olsa gerek
Tüttür beni bebek

Devamını Oku
Şerif Köyan

Gündüz yarısı yürürken karanlığı
Gece yürürken aydınlığı düşünmeye başlamıştı.
Uzakta doğmadan güneşi görüyordu gözlerinde
Ayakları götürmüyordu maviliklere
Bir bebek tazeliği düşledi ellerinde
Beş parmak buz tutmuş yüreği

Devamını Oku
Şerif Köyan

İçki içerdin!
Benim gibi içmezdin hiç
İki bira içtin son görüşmemizde
Üçüncüsüne midemde yer var hala
Getir dördüncüyü de
Beşinciyi

Devamını Oku
Şerif Köyan

Sabahı
Pencereden sızan güneş ışınları ile birlikte
Martıların ciyak ciyak bağırışları
Müjdeliyor
Simitçinin sesi ile bütünleşen
Vapur düdüğü

Devamını Oku
Şerif Köyan

Usul usul yaklaşıp yanıma
Ağaç
Yarım kalmış bir kişilik
Masa oldu üç kişilik
Herkes kendince biricik
Beyninde sürekli bir ikircik

Devamını Oku
Şerif Köyan

Sonsuz olduğu için mi ipince
İpince olduğu için mi sonsuz
Aşk bu! ...
Sonsuz ve ipince
Yarı değil, tam delir ince
Sahne arkası aydınlık

Devamını Oku
Şerif Köyan

Bir şiir tüttürsem
Bir nefeste damar tıkayan
İnsanlar var olur yokolurcasına
Varolan aşklar
Yüreğimi parçalarcasına
Bağırıyor

Devamını Oku
Şerif Köyan

Dilim dilim koydum kendimi
bembeyazlara
siyah yazlara
Karnımı güneşle doyurdum
Etimi kanla yoğurdum
Kemiklerimi üstüne koydum

Devamını Oku
Şerif Köyan

AHMET ARİF Mİ?
ANNEMİN YEMEKLERİ
Başında annem,
Kuşlar kaçırmasın diye ufak ufak yemekleri,
Kediler bile soğumasını beklerdi.

Devamını Oku