Şerefsizlere duyurulur.. Şiiri - İnsaf C ...

Selam..
Belki biraz uzun olacak ama,kıssadan hisse kapanların yavaş yavaş yok olduğu bu ülkede,namusun,şerefin,hayatın çok ucuzladığını hatta yok olmaya yüz tuttuğunu görmek içimi acıttı..17 Aylık bir bebeği para karşılığı satan bir ananın ve bu bebeği kendi hayvani egolarını tatmin için tecavüz eden şerefsizlerin gittikçe arttığını görmek içimi acıttı.Ve onlarla aynı havayı teneffüs etmek kanıma dokundu..Bu şiirimi daha önce okuyanlar bilir.Bu kez öykü olarak sunmak istedim.
Saygılarımla.

Bir çocuk tanıdım ben,geçen kış Silahtar'da.Aç,açık yalın ayak onüç/ondört yaşlarda.Tanışmamız garip ti.Anası yaşındayken beni canı çekmişti.Öyle bir laf attı ki önceden duymadığım.Kızsam mı gülsemiydim..
Yanına gittiğimde,öncve kaçacak oldu.Güldüğümü görünce, azıcık rahatladı..
Adını sordum ilkin.
-Boşver be abla. Sen şimdi gideceksin o sıcacık yuvana,tadını unuttuğum yemekler yapacaksın,çocuğuna kocana..
-Adın, CAN ALİ olsun dedim.Alaycı gülümsedi..
-Ali ulu demektir.Can ise çok değerli ikiside ben de yok.Ama sen istiyorsan CAN ALİ çağır beni..
Yardım etmek istedim.Önce tanımalıydım.Onun can arkadaşı sırdaşı olmalıydım.İkinci buluşmamız daha dostane oldu.Beni görünce, yumuk kara gözleri doldu.
-Nerde kalırsın? dedim.
-Orda,şurda burada..
-bir evin yok mu senin?
-Evim de var,anamda.Babam da var bacımda..Kahrettim onlara ben,ayrıldım evimizden.
Başladı anlatmaya,sesinde biraz acı,biraz özlem saklıydı.Asla umudu yoktu,yarın ki gelecekten..
Evine aldığı herifle oynaşsın diye rahat,eline bir tomar para,salıvermiş sokağa..
Baba desen bir dümbük.Karı kız orta malı.Umurunda değil ki, işleri yolunda ya..
Nasıl sa ERKEK evlat birşeycik olmaz demiş.Karının işi bitsin diye kahvede pineklermiş.Erkaklik konusunda mangalda kül bırakmaz,bir de öğüt verirmiş..
Bütün bu olanlara isyan etmiş CAN ALİ.
-Yaşamak için parayı nereden buluyorsun?
-Nasıl olsun be abla..Yazın sıradan mahlûk,kışın orosbuyuz biz.Sıcak yer bulmak için,karıları oluruz bazı şerefsizlerin...Aldığımız haplarla,çektiğimiz tinerle hiçbir şey hissetmeyiz.Ne de olsa ablacığım,SOKAK ÇOCUĞUYUZ biz..
Nutkum tutuldu benim.Üç-beş kem kümden sonra çözülüverdi dilim.
-Düştüğün durumlara sakın ola üzülme.Bunlara sebep olan ŞEREFSİZLER utansın.Kendi evlatlarını kara paralarıyla kral gibi yaşatan namussuzlar utansın.
Çocuklar çiçekmiş ha..Onlar gelecekmiş ha..Bütün bu yalanlara inananlar utansın..
Bir yanı çığlık,çığlık,bir yanı sevgi dolu küçücük CAN ALİ'min.
-Nasıl yardım ederim sana güzel yavrucuk?
-Boş ver be ablacığım.Senin gücün yetmez ki..İnsanlar böylesine duyarsız,acımasız CAN ALİ'ler bitmez ki...
Hak vermemek imkansız onun bu sözlerine.
Aldığım bir haberle şoka girdi bedenim.Kullandığı haplarla uçtuğu bir gece de,
trafik terörüne yenik düşmüş CAN ALİ'm...

(Adın ben de saklı,seni sevgi ve rahmetle anıyorum.)