Dost zannedip cahil dosta yanandım,
Her olur olmazı adam sanandım,
Bende şunu bildim şuna inandım,
Şerefsizde şerefsizlik marifet.
Ne yapsanda hiç değişmez huyunu,
Çoktur numarası çoktur oyunu,
Ben bilirim şerefsizin soyunu,
Şerefsizde şerefsizlik marifet.
Bir pok olmaz şerefsizden okusa,
Karaktersiz ise vicdan yok ise,
İnanmam doğruyum dürüstüm dese,
Şerefsizde şerefsizlik marifet.
Söz dinlemez hain hesat kalplime,
Her adamı adam etmez diploma,
Utanmadan yine çıkar topluma,
Şerefsizde şerefsizlik marifet.
Herkes anlar kötü ile iyiden,
Seni görür kaçar köşe kıyıdan,
Ne beklersin dağdan inen ayıdan,
Şerefsizde şerefsizlik marifet.
Hiç konuşma kara cahil olanla,
Yohsun insanlıktan geri kalanla,
Günü geçer işi gücü yalanla,
Şerefsizde şerefsizlik marifet.
Veysel derki böyle çoktur çokları,
Ancak sıkışınca artar şokları,
Ben bilirim gözü aç karnı tokları,
Şerefsizde şerefsizlik marifet.
Kayıt Tarihi : 17.2.2013 16:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!