Şerefsiz Şiiri - Yüksel Çelik

Diktin mi ömründe bir ağaç?
Yakıyorsun ormanları şerefsiz.
Ne zararlar ettiğini bilirsin,
Yakıyorsun yeşilliği şerefsiz.

Sığınacak bir yerin var elbette,
Hayvanları unuttun mu şerefsiz?
Paşa keyfin için,zevki sefanla,
Yakıyorsun bu doğayı şerefsiz.

Göz zevkin yok, Allah sevgisi de mi,
Düşünmesin geleceği şerefsiz.
Torununa ne miras bırakacaksın?
Yakıyorsun bu doğayı şerefsiz.

Kimi dağ başında, kimi şehirde,
Kirlettiniz bu doğayı şerefsiz,
Nehirlerde temiz su kalmadı,
Yıkıyorsun bu doğayı şerefsiz.

İnsaf artık, uyan bu gafletten.
Yakma, yıkma bu cenneti şerefsiz.
Her canlıyı özenerek yaradan,
Senin için yapmıyor mu şerefsiz?

Dertli derki, yarama hançer saplı,
Unutmasın ormanları şerefsiz.
Kıyma ormanlara, yakma doğayı,
Mezarını yapacaklar şerefsiz.