** Bana arkadaş kalalım deme! Kaç kişi kalmış ki arkadaş, sevdiğiyle...
** Hayat öyledir işte. Başkası seni sever. Sen başkasını. Başkası da başkasını...
** Açmaktan çekinmeyene, bakmaktan çekinmem.
** Artık Yüreğim değilsin benim, artık sahibi değilsin yüreğimin...
** Sana şiir yazmaya ne gerek vardı. Her gülüşün bir şiirdi. Güldüğünde, şiiri yanakların yazar, dudakların okurdu. Bana kalan sadece susmaktı.
** Tamam diyorum. Bu kez kesin mutlu olacağım. Sonra aniden biri sesleniyor. Kesssstiiikk!
** Sen benden gittin ama yüreğim de kaldın. Hem gitmeyi, hemde kalmayı başardın.
** Sen hangi gezegenin yıldızıydın da böyle gözümü aldın. Ve sonra bir anda kaydın.
** Sen; Zamansız gelen yağmur gibiydin. Aniden geldin. Yağdın, sırılsıklam ettin ve gittin.
** Ben senin için neler YAPTIĞIMI anlatmayacağım sana. Sen, senin için neler YAPMADIĞIMI anlat bana. Tabi eğer varsa...
** Gözlerin bile yalan söylemeyi öğrenmiş. Artık ne desen boş.
** Kazanmak için kaybetmeyi göze alacaksın. Ama asla kaybetmeyi düşünmeyeceksin.
** Her kadın çiçek olmadığı gibi, her erkek de odun değildir.
** Birisi sevgimi hak etmedi diye, başkalarını sevgimden mahrum edemem. Yine severim.
** Hayat beni kötü bir insan olmaya zorluyor. Üzgünüm ama başaramayacaksın.
** Allah'ın böyle nasip ettiği bir şey için sana kızamam. Ve benim için bir şey yapacak isen;
Gül o zaman...
** Sana şiir yazmadım. Çünkü seni bir şiire sığdıramazdım. Yaşamak lazımdı seni, yaşayamadım.
** Bu saatten sonra gelsen ne olur ki. Kapıyı kapattım bir kere.
** Her gelen yarım bırakıp, gidiyor. Bu yüzden hep bir yanım eksik kalıyor.
** Yokluğuna alıştığım birinin, varlığı çokta önemli değil benim için. Bu yüzden, beni yokluğuna alıştırma. Sonra varlığın fayda etmez.
** Aslında sevmek, beklemek demekmiş.
Bazen giden birinin geri gelmesini,
Bazen hiç sevmeyen birinin, sevmesini....
Bazen de adını bile bilmediğin,
Hiç olmayan bir sevgiliyi.,
** Elbet senden de gider o birisi,
Ne değeri kalır, ne de sevgisi,
Ve gidenin ardından,
“Hayırlısı” demek en iyisi
Tıpkı benim senin için dediğim gibi.
** Şimdi ben senin olsam, sende benim.
Ve desen ki: "bendeki yerin, yüreğim."
İşte o zaman; kaldırırım kadehimi, Şeref'ine içerim.
Çünkü o Şeref benim.
Kayıt Tarihi : 10.11.2012 09:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)