Serdar Alıcı Şiirleri - Şair Serdar Alıcı

Ancak kalbinin durgun suyu hâyâllerimi yansıtır
Herkes yakmış abayı, yanıyor...
Acı çeken kalbim, acıklı düşlerim, acılı hayatım...
Acımasız kalbin, acıtan bakışların, acımsı gülüşün...

Ancak gözlerinin içindeki hakikat, âşkımızı kurtarır

Uçan hâyâllerin bir sonuydu bu
Kahroluyordum ben her hâyâlde
Ağlayan gözlerin son umuduydu

Ama yanıyorum ben her gidişinde

Yıldızların parıltısı mı gözlerimizi büyülüyor?
Yoksa senin gözlerin mi parlıyor?
Klbimde yanan âşkın ateşi mi?
Yoksa âlevli bakışların mı kalbimi yakıyor?

Gözlerinin hasretiyle yanıp tutuşan bir kalbim var

Gözlerindeki umudun parıltısıyla uyandı kalbim
Ellerindeki sıcaklığın ne kadar yakıcı olduğunu biliyor musun?
Ruhumun sessizliğine dayanmanın ne kadar zor olduğunu...
Biliyor musun?

Kalbin her attığında içimin yandığını biliyor musun?

Akıyor mu senin de gözlerinden kanlı gözyaşları?
Şaşırdın mı sen de bu çâresizliğe?
Kanlar akıyor değil mi kalbine?

Korkmuş bir ruhun var mı senin de?
Acı çekiyor mu, yoksa sessiz mi?

Sen benim en kıymetlimsin
Sana olan aşkım asla eksilmeyecek
Sen benim en sevdiğimsin
Sana olan inancım bitmeyecek

Acı gerçekler bir fotoğraf gibi

Eğer unutursan beni, bu karanlık diyârda yalnız kalırım
Eğer tutmazsan ellerimi, bir dahakine kadar kurur ellerim
Eğer mavi gözlerini kapatırsan, gözlerim kör olur
Eğer unutursan beni, karanlığa mahkûm olurum

Eğer unutursan beni, kalbime yine sonbahar hükmeder

Elimde tahta bavul, tuttum gurbet yolunu
Sevdiklerim bir ömürlük gözyaşı döktü

Ah zâlim gurbet yine kapıma dayandın
Talihim gülmemiş bir kere ne yaparsın!

Yağmur yağarken yüreğim cayır cayır yanıyordu
Sönmüyordu ne kadar yağmur yağsa da;
Anahtarı olmayan lânetli bir sandığın içindeki yüreğim
Kalbimde kanaması durdurulamayan bir yara vardı;

Yanıyordu...

Kalbimin kuytu köşesinde hep işkence
İşkence haykıran çığlıklar uçuşur
Gözde süzülen bakışlarda hissedin
Sevgidir gözlerimdeki bakışı yücelten titreyiş

Hayallerimin sessizliğinde