Kurşun gibi sıkarken hayatımı
Kim bilir kaç can yandı!
Kim bilir ne kan aktı!..
Ne yürekler dağlandı!
Her mermide bir gözyaşı aktı
Yüreğim yandı, umut bitti, şu dermân nerede?
Ruhumun tek yâri, sevdin beni, sevdân nerede?
Kaderim gülmedi, yaktın beni, âşkın nerede?
Hayatım bitti, benim tek umudumdun, beni al!
Feleğim şaştı, yürekten seviyordun ya beni...
Hayata ağlayarak başlarsın kimsesiz
Sadece sen varsın
Sadece sen ağlarsın
Başkasının hissettiği acıyı hissedebilir misin?
Sana ait olmayan bir acıyı yüreğinde ateşleyebilir misin?
Senin gözlerinde geçerken hayatım;
Her yanan bir âlev gibi hasretti çektiğim.
Kalbimde vardı bir acı
Dayandım o hâlde karlı dağlara, hâyâlim içinde,
Çektim içime senin manolyalarının temiz kokularını,
"Seni seviyorum" dersen
Özgürlüğümün kapıları açılır
Ama "Seni sevmiyorum!" dersen
O kapı bana tamamen kapanır
"Seni seviyorum!" de
Soğuk gülücüklerinden eser kalmamış
Kaybolan edâların bir goncasıydın sen
Ne bir âşk ne de bir can kalmış
Yanmış bu hâyâller, dermânı kalmamış
Bazen gözlerimde ıslanan bir buluttun sen
Şu gizlenmiş olan felek, canımdan canımı almış
Ruhum batmış gemiydi sanki, kalbim ruhunu sevmiş
Hayat bitmiş miydi? Sensiz yaşamak canımı yakmış
Ruhum yanmış, kalbimin en derininde sana hasret
Bağrımı yaktı, kalbimin derinliğinden çalmış...
Senle benim olan, canımda kaybolan âşklardan
Kalbime saplanan âşk okunda bin dert varmış
Ağladı kalbimin o dertli, gamlı sensizler...
Bir rüyânın bitmeyen umudunun son âşkısın
Senin için bu derdi, kahrı çektim
Felek acır mı sence, gülyanaklım?
Ruhumda bir ateş, canım yanar, yâr!
Su kalbimin şu bahr-ı bâd gibiymiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!