gitmek hiç bu kadar kolay olmamıştı
kal diyebilmenin anlamsızlığı karşısında
kahve kokusu sabahların
güneşe selam duran kuşların
yağmuru kucaklayan ağaçların
kollarına sarındığım yalnızlığında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
emeğinize yüreğinize sağlık gerçekten şair edasıyla titriyordu mısralarınız...saygılarımla sayın orhan..
Tebrikler.Yüreğinize sağlık.
Tebrikler..
Evet yaşamımdan koşarak geçti 48 yıl acı,tatlı bir sürü yaşanmış,yaşanmamış an bırakarak...Sonra bir gün neden şiir yazmıyorsun dedi arkadaşın biri...Yazdım...Nedir ,ne değildir,ne kadar iyidir, ne kadar kötüdür ne kadar edebidir değildir bilmem...Bildiğim yaşadığım acı tatlı her an şiirmiş meğerse...
'insan kendini anlatamaz
bir şiire düşmeden önce '
Yaşadığını da anlayamaz..
Kutluyorum sevgili arkadaşım.
Sağlıcakla.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta