Serap Keles Şiirleri - Şair Serap Keles

Bak bahara,bahara,
Ağaçlara,yapraklara,dallara,
Önce yeşil hayat verir,insana,

Sararır sonra, dökülür yere,
Bin hüzünle,

Derin bir düşünceyle çıktım yola,
Ne düşündüğümü, bilmiyorum,
Karmakarışık kafam,
Sanki ben,ben değilim,

Önce atını insafsızca,kırbaçlayan,

Ben bana emanetim,
Sen neyin sahibisin,
Ten cana emanetken,
sen neyin sahibisin.

29.11.2003.

Ey sevgili;
Dokunacak kadar yakın,
Yıldızlar kadar uzaksın bana,
Yanar tutuşur, kor olur yüreğim,
Bir bakışınla erir giderim,
Ey sevgili;

Aldanma dünya malına,
Ne mevkiye, ne makama,
Bugün varsın,
Yarın hani,
Hatırlarsa iki fani,
İyilikmi ettin, yoksa kini,

Cennete girmek seninle olsa,
Elinden tutup,girmem inanki,

Huriler içinde, görsende beni,
Cennette tanımam, çıkma karşıma,

Ben çocuğum daha kirlanmemiş,
Pırıl,pırıl tertemiz,
Bir çocuğum oyunlar oynayan,
Büyümeye çalışan,
Bir haber duydum, televizyondan üzüldüm,
Artık; her doğan çocuk 300bin dolar,

Hayattta, ona düşen,
Ortak olmaktır harcamalara,
Yaşamak için,
Bir el kalemde,
Bir el boyada,
Durmadan ekmek, kavgasında,

Tanrının verdiğini,
Kulları çok görmüşler,
Tanrının verdiğini,
Bir, bir geri almışlar,

İçinin pisliğiyle,

Dalkavuk kendini,
Padişah sanmış,
Er kişi aksını,
Suya yansıtmış,

Sadrazamda kendini,