Serap Keles Şiirleri - Şair Serap Keles

Her baktıgın göze,
İyi bak yavrum,
Her baktığın bakış,
Bakış değildir,
Yürekten çıkıpta,
Gözde dillenir,

Allahım, insanlar neden,
Bu kadar zıtlaştılar,

İçimizdeki sevginin tohumunu,
Kimler çaldılar,
Hasetlik, fesatlık, kin,budalalık,

Yüreğim kabarmış dalgalı,
Denizler gibi,
Etrafımızda insanlar,
Kudurmuş köpek gibi,
Ne yapacagını bilmeyen,
Her yönden her yerden,

İhtilaller oluyor yüreğimde,
Rönasanslar beynimde,
Yenilen de,ben kazananda,
Savaşan ben kendi kendimle,
Mabetlerim yıkılmış,
Molozlar arasında ben,

Geldiğim gibi,
Giderim birgün,
Geldiğim illerden,
Ellerden dillerden,

Gözlerden,ırağa,

İnsan gittiği her yere,
Kendini de götürmese bazen,
Bir mevsimlik mont, gibi,
Bırakabilsek,bir dolaba,
Tüm acıları,
Yada pahalı bir kürk,gibi,

Kalemin gözlerindi,
Defterin yüreğim,
Gözlerinle yazarak,
Nakış, nakış işledin,

Ben mummuyumki,

Yaşamak..............
Dikine, dikine tırmanmaktır dağları,
Ve,
Mayın tarlaları..............
Patlatmadan onları, dolaşmak etrafından,
Ve aşmak dikenli telleri,

Hiçbir şey durmuyor ilk gibi,
Herşey, herkes değişkendir,
Doğa gibi,
Bir bakarsın, hüzünlü,
Duydugu her şarkıda, hüznünü yaşatan,
Bir bakarsın uçuyor mutluluktan,

İnsan oğlu iyiki de,
Geçici geliyormuş dünyaya,
Yakıp, yıkıp kirleterek,
Yok etmişiz doğayı,

Kirletmişiz denizi,