Serap Keles Şiirleri - Şair Serap Keles

Bir zamanlar,kartaldım,
Şimdi güvercin oldum,
Eski camlar, şimdi bardak oldu,
Misali,
O, zaman, sevdiğim sevenlerim,
Şimdi birer yabancı sanki,

İnsan bir damladır,
Sevdiğinin kirpiğinde yaş,
Bir yaprakta, yağmurun,
Bıraktığı çiğ,
Ama oda bir gün düşecek,
Yere insan gibi,

Ambarı var, içi boş,
Darınız var içi boş,
Tarla hasat zamanı,
Ürün nerde tarla boş.
06.08.2005

Cihanda zerreyim,
Deryada katre,
Bir beden gerekmez,
Var olduğunu ispata,
Var olmak için,
Nasılki agaçta durursa,

Sen önce kendini,
Kendinde ara,
Sonra kendini bende ara,
Bulamıyorsan kendini bende,
Suçu yine kendinde ara,

Ben hiç çocuk olmadım,
Çocukluğumu yaşayamadan genç,
Hatta fazlasıyla olgun,
Gençliğimi yaşayamadansa anne oldum,

Ne çocukluğumu, nede gençliğimi bilemedim,

Suyun ortasında, susuz kalmışım,
Namert göllerinden içmem vallahi,
Kurusa dilim, çatlasa, tenim,
Tanrıdan inen rahmet, beklerim,

Upuzun yollara, düşsede yolum,

Bir dünya, özlüyorum,
Olmasın içinde yalanlar,
Rol yapmasın insanlar,
Sahte bakış ve gülücükler,
Olmasın yaranmak için,

Gül bahçesinden, koparıp,
Alan,bilir gülün kıymetini,
Saksıdan alıp koklayan değil,
Ona ulaşmak için,
Çekti hezimeti ve,
Eline batan dikenlerin acısı,

Bir kaş, biri göz,
Bir dudak,
Çabuk sür şu boyayı,
Bak resmim kuruyacak,

Bir dağ, bir göl,