Hoş geldin ıssız gönlümü aydınlatan Güneş!
Yalnızlıktan üşüyen ruhuma, nereden düştü bu ateş?
Sayende görüyor kalbim, nereye baksa tatlı bir mana,
Tam batacakken sığındım, hayatımın limanına.
Ve sendeyim artık limanım! Etme artık bana naz,
Biliyorum ne kadar sevsem de güzelliği yâd etmek az.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta