Sensizliği seçtim Şiiri - Oktay Çekal

Sensizliği seçtim….

İstenmeyen yolcuyum, gittiğim yollar bomboş,
Kaktüsler bile kurumuş, can nefesi tükenmiş…
Bir gariplik ekilmiş, tüm toprağın bağrına,
Çıkan filizlerden, dert çiçeği boy vermiş…

Unutulmuş yüreğimde, bir kaya var canıma acıtır,
Gözlerim kan çanağı, şişmiş yatağında…
Takatim son durağa gelmiş, düşer boylu boyunca,
Bedenim taşımaz ruhumu, ezilir her dakika…

Ne yaptım yanlış olan, acılar miras kaldı,
Yamanmış bir rüzgâr ceketi, giydim tenime…
Saran bir kor ateşte, umutlarım yanar,
Çığlığım duyulmaz, içimde bir mahkûm…

Ne varsa senin olsun, yaşama dair,
Ben kendimi alıp kaçırıyorum, sensiz ormanlara…
Yarınlarımı bıraktım, hayallerimin gölgesinde,
Bir yudum su gibiydin, çöl olan ömrümde…

Sevgimi soldurdun, gün ve gün sulamadın,
Enerjimi erittin, hiç anlamadın gözlerimden,
Bıçak gibi saplandı, sırtıma gerçeğin,
Hayatı es geçtim, sensizliği seçtim…

Oktay ÇEKAL
13.02.2012-01.47