ŞİİR, SEVGİLİM; SEVGİLİM, ÖTEKİ BEN...
Yıllar sonra Ankara'ya sensiz yolculuk yaptım.Otogarda kimse karşılamadı beni, kavuşanlar da ayrılanlar da ağlıyordu; ben suskun, sessiz, yalnız ve çaresizdim...
Hüzünlü bir çocuğun gözleriydi bakışlarım; herşeyini yitirmiş bir müflisin ilk günü gibi....kaç kez valizimi orda burda unuttum.şaşkındı ellerim, gözlerim...
Gündönümünde gelemedim bu kez.
bir Hıdrellez'i daha sensiz yaşamak varmış hem de Ankara'da...Ah..ah anakara sensiz boş, sevimsiz ve anlamsız...
nerden başlasam nasıl anlatsam Ankara'yı...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Çok etkileyici, bir insan duygularını ancak bu kadar güzel, duygulu, içten ve samimi anlatabilir, elinize yüreğinize sağlık şiir dostu
Eski Ankara
Ben eski halini görmedim Ankara'nın,
kara trene binmedim gelirken.
Hastası içeride çaresizler yoktu Numune önlerinde,
paslanmış kağnı tekeri çınlamadı kulaklarımda..
Soğuk gün başlarında kar yağarken,
çay içmedim hiç kızarmış peynirli ekmeğimle.
Ahşap evimin camından seyretmedim dışarıyı,
kömür kokulu sobamda ısınarak.
Ben eski halini görmedim Ankara'nın.
Akköprüden geçmedi hiç atlılar,
bir reise rastlamadım başında kasketiyle.
Ajansları dinlemedim pür dikkat kalabalıklarla,
tabakamı çıkarıpta tütün sarmadım,duman olmadım.
Sevda acısını yaşamadım mekteplerinde,
bol paçalı pantolonum,ökçeli kunduram olmadı hiç.
Mektup'lar salmadım memlekete,
hasret çekmedim,
sitem etmedim sevgiliye.
Murat Tekin
Merhaba İbrahim bey
Ankarayı yıllar önce terketmiş ama anılarından silememiş bir Ankaralıyı elinden tutup dolaştırdı satırlarınız. Bildik yerlerde, tanıdıkları bulamayan , o eski tadları alamayan ben yabancıydım son gittiğim tarihte, ne Ankara eski Ankara idi...Ne de ben ...Ah Ankara ah , geri ver o eski günleri...
Teşekkürler kaleminize , yaşadığınız aşkı ve Ankarayı unutmak mümkün mü. Anılar...Varsın uzakta olsunlar...İyi ki yaşandılar...
Sevgili ARSLAN
deeğrli hocam
çok iyi analizdi..
gölgeler arayarak kentlerde yalnızlaşmak zor olsa da aşk güzel..
uzun aadan sonra yine sizinle aynı sayfada şiirde buluşmak ne güzel
Mayıs / 2010 'dan ilk hafta;üç gün...
Ve o günlere değgin günlükler.O günlüklerden harmanlanmış harika bir anlatı.
Yaşantı belleğimizin belki en dibinde durmasına karşın;bir gün yeniden anımsanacak eylemlerimiz vardır;sayıca da azdır.
Zamanın akışı içinde bir kente yeniden ayak bastığınız an bilincinizin sarsıldığını;yüreğinizde bir yangının acısını duyumsarsınız.
Anılar eşelenir çünkü.
Oradaki yeniden yaşayışla geçmişte kalan yaşamlar tıpkıbasımdır çünkü.
Ama bir farkla.
Yalnızlığı yaşayarak.
Bir zamanlar birlikte yürünen kaldırımlarda gölgeler arayarak.
Bu harika yazınsalda bir arayışın/bir yoksanışın derin izleri vardı.
Kent / İnsan ilişkilerini başka argümanlar daha da başatlaştırır.
Metni ilgiyle okurken bu yargıyı bir kez daha kanıksadım.
Sayın EROĞLU'nu, yer yer çözümlemelerle yoğunlaştırdığı bu yapıtından dolayı kutluyorum.
Erdemle.
ankara yı sızın cumlelerınızde gezmek buyuk keyftı..her zamankı gıbı yıne muhtesem duyguların dısa vurumu...yureğinıze sağlık ..
muhteşem ve güzel bir yürek şiiri...
İbrahim eroğlu klasiği...
...
sevgiyle canım abicim sevgiyle...
kızıl çocuk...
Sayın Eroğlu çok güzel bir anlatım kutlarım yüreğinize sağlık
Yürek sesiniz kaleme, kaleminizde bizlere bu güzel dizelri sunmuş.tebrik ve teşekür ediyor sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
sayın TOLU
çok çok teşekkür ederim
ben de okudukça hala ürperiyorum ve herşey hala taptaze
aşk eskimez ki...
Bu şiir ile ilgili 211 tane yorum bulunmakta