Yalnızlık içimde bir kabus
Ölüyor duruyorum her gün
Resmine bakıp,hayalini çizerken
Gözyaşlarımı tutamıyorum
Saçların daha parlak yüzün daha net sanki
Ellerinin sıcağı yansımış sanki ruhuma
Siyah saçların şifa olmuş yarama
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta