Sensiz odalar Şiiri - Özgür Akdoğan

Odamdayım yine bu akşam
Elimde kırık bir tarak,
Ve ucunda birkaç tel saç var.
Gece biraz daha karanlık bu gün
Gökyüzü alabildiğine öfkeli,
Yatağımda daha soğuk sanki.
Sevdiğin köşeye yatıyorum,
Sanki daha sıcak.
Yalnızlıktan mıdır nedir,
Zaman sanki daha bir alçak.
Halının üstünde yırtık bir resim var
Galiba sensin, sanki saçların uzamış!
Kırık camdan esen rüzgar ters döndürüyor resmini
Belli ki oda utanıyor yaptıklarından.
An gibi aklımda o lanet gün,
Sevgini satıp ta gittiğin gün.
Hala değiştirmedim kapının kolunu
Ve resmini atıp ta kırdığın camı
Baktıkça seni hatırlıyor,
Hala seni sevebilen bu kalbe hesap soruyorum…