Sensiz kalan Günler Şiiri - Ali Pakyardım

Sensiz her gün bir azap, kalbimde yara derin,
Sanki ellerin yokmuş gibi, içim hep serin.
Geceler boyu hayalinle uyudum, bekledim,
Bilmem ki bu sevdaya hangi çareyi bulayım, sevdiceğim?

Gözlerin bir denizdi, ben dalgalara düştüm,
Sözlerin bir ateşti, yangınlarda piştim.
Sen gittin, her şey soldu, dünyam bile küstü,
Bilmem ki bu yalnızlık, ne zaman biter, gel sevdiceğim?

Bir nefesin yeterdi, hayat bulurdum yeniden,
Her sabahı seninle, bir başka sevgiyle ben.
Şimdi sensiz bir dünya, karanlıkla dönen,
Bilmem ki bu hasreti, nasıl sona erdireyim, sevdiceğim?

Gel, dokun kalbime, hala sana dair her an,
Bir sevda yüreğimde, eskimez hiç zaman.
Ne kadar uzak olsan da, hep aynıydı sevdan,
Bilmem ki bu sevgiyi, nasıl unuturum, sevdiceğim?