Dağlar, bağ olsa ne yazar,
Hasretinde tüm meyveler birer zakkum ola.
Şu meftun kulun ahsenini ararken,
Sen bir bağ ola, bana yâr ola.
Hangi çarşambadır sadetim yerinde,
Söz vermiştin elbet bir gün diye.
Ben yolu gözlerken feryadımı,
Bir ben bile bir Allah bile.
Cümle aleme haber eyledim,
Senin o gözlerindir sebebim.
Biri kalkıp ardından ses etse,
Onu kabrine ellerimle gömerim.
Lakin sen azad eyle şu divane gönlümü,
Sensizliği her zerresini hissederken ellerimde.
Senden gayrı, bakamadım hiçbir güzele,
Ne bir han kaldı, ne de bir cariye.
Kayıt Tarihi : 17.1.2024 12:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!