Şenol Şener Şiirleri - Şair Şenol Şener

Gene akşam oldu Frenk elinde
Bu halimi size sunar ağlarım
Kalpte hüzün, dertli türkü dilimde
Ben sıla'mı böyle anar ağlarım
Gözyaşlarım oldu pınar ağlarım

Yiğidim gittiği gurbet elinden
Almanya, Belçika gezdi geliyor
Sabırla durduğu Frenk ilinden
Sonunda hasretten bezdi geliyor

Gurbetin acısı şimdi bitecek

Vedamızı ettik, düştük yollara
Bekle anam elbet, dönerim bir gün
Nerden düştüm, bu çaresiz hallara
Bekle anam elbet, dönerim bir gün
O mübarek elin öperim o gün

Bir gün tadacağız, mutlak ölümü
Köyüme götürün, burda ölürsem
Son bulacak elbet, hayat bölümü
Köyüme götürün, burda ölürsem

Çoğu hatırlamaz, belki yüzümü

Tende canım durdukça, seveceğim demiştin
Yoksa bana hiç meylin kalmadı mı sevdiğim?
Bir baharın sonunda geleceğim demiştin
O sürenin miadı dolmadı mı sevdiğim?

Parlayan gözlerimin şimdi ışığı söndü

Her şiir yazana şair demezler
Ben şair değilim, yürek diliyim
Bazan yazdığını önemsemezler
Hayallere dalmış, sözde deliyim

İlham alır sayfalara dökerim

Bugün doktora uğradım
Derdime çare aradım
Diyet verdi gitti tadım
Gel de yeme arkadaşım

Davetlere akıyordum

Oğlumdan sıladan bir haber geldi
Daha duyar duymaz gözlerim doldu
O haberin benim bağrımı deldi
Daha anlamadan ciğer ezildi

Dedim haber n'olur doğru olmasın

Yalnız kaldığını o gün sezersin
Sessiz sessiz ağlamayı çözersin
Günler geçer hep kendini üzersin
Acı'yı acıtır yaşadıkların

Hâlini düşünüp daim sorarsın

Açtım ellerimi sana yalvardım
Sen günahlarımı affeyle ya Rab
Mahcup bir yüz ile huzura vardım
Sen günahlarımı affeyle ya Rab

Şu yalan dünyanın zevkine kandım