Şenol Özcan Şiirleri - Şair Şenol Özcan

0

TAKİPÇİ

Şenol Özcan

Kendimi Asıyorum

“Devam edin,” diyor bir dış ses,
“Devam edin; çökelek ekşisi fenalığınıza.”

Ne terbiye edilir ne efendileşir artık dizeleriniz.

Devamını Oku
Şenol Özcan

BAHAR

sürtüyor işte bahar

bahar,

Devamını Oku
Şenol Özcan

Ayın Yirmi Üçü

Bugün ayın 23’ü,
vakit gece üç.
Ne ay var gecede, ne ışığı;
yıldızlar bir hırsızın çantasında.

Devamını Oku
Şenol Özcan

İsa gibi

Be hey ritmik ahengi ile işleyen

Paslı buzul kristalleri esrarında
Çarkları hayatın

Devamını Oku
Şenol Özcan

Israr

iki sevgili konuşmasıdır...

öyle istemeyerekde değil harbi harbi gizliden ve isteye isteye kulak kabarttım konuşmaya
çocuk kıza öpemmi diyor,çocuk bizim ferhat,ferhat kolasına top koşturuken kazandıgımız kolaların parasını toplayıp mahalle bakkalından bir koşuda alıp gelen sessiz sakin efendi kardeşimdir.

Devamını Oku
Şenol Özcan

Eenna

Kutsal tapınak dağı Eanna’da,
göğü delercesine yükselen
taştan yapılmış zigguratın
kulesine tırmandım.

Devamını Oku
Şenol Özcan

Kardeşim

Kuytu karanlık,
çocukluğumuzun zulasında
ellerimizde yaktığımız kibrit çöpleri
gözlerimizin gülüşünü ateşliyordu.

Devamını Oku
Şenol Özcan

Soru

SORU:
ateşten çağlayan değilse nedir?

CEVAP:

Devamını Oku
Şenol Özcan

Unutma

senle benim aramda
kapkara bir boşluk.

ve benim gözlerim,

Devamını Oku
Şenol Özcan

Uzaktakine

Kirpiklerinde uzayan yalnızlığım.

Yalnızlığım:
dalgın bir çocuk yüzü gözlerimde.

Devamını Oku