Akşamları sevmiyorum,ıssız soğuk ve karanlık,
Hasretle beklediğim sabahların öncesinde,
Puslu pencerelerin ardındaki yıldızlar dostum oluyor,
Yapraları dökülmüş ağaçlar gideriyor yanlızlığımı,
Bazan derin derin iç çekiyorum,
Bazan hayalinle yaşıyorum,
Yılları sıraladık peş peşe,
Mutluluk hayalleriyle yaşadık geçmiş yılları,
Yıldızlara bakıpta tuttuğumuz dilekler vardı,
Bir silahımız olsaydı vururduk mutsuzluğu anlından,
Sormadan gelip geçen yılları bacağından,
Alın yazısı yada kader olmuş bunun adı,
Yalnızlığa alıştım,kaderim oldu
Sol yanım ağrıdı,gözlerim doldu
Her günüm acıyla arkadaş oldu,
Benimle yatacak hüzün bu gece.
Hiç kimse boşuna yatak sermesin,
Gençliğim giderken kayıp elimden,
Oturup geçmişime ağlayamadım,
Mutluluk getirmeyen,gönül telimden,
Usandım ben artık kurtulamadım,
Karalar bağladım bir ömür boyu,
Önce sen geldin,
Seninle tattım baba olmayı,
Önce sen geldin gözümün ilk nuru,
Acılarımı dindirmeye,
İlk kucaklama!
İlk öpüş!
Dökülsün gurbetin hazan yemiş yaprakları,
Baharı getirsin peşinden yazı getirsin,
Dökülsün gurbetin bulutlarından yaşlar,
Yıkansın bedenim düşen her damlada,
Yeterki gurbet olmasın kara bulutların ardından,
Yüzümde çizgiler belirginleşti,
Sanırım ben artık yaşlanıyorum,
Dertler yuva yapmış omuzlarıma,
Bir çınar misali yıkılıyorum,
Bir on üç haziran daha yaklaştı,
Hayat boyu mutluluğu aradım,
Senin için gece gündüz ağladım,
Yokluğunda yüreğimi dağladım,
Hayatımı zehir ettin sen zalim,
Sensiz seni yaşıyorum ben şimdi,
Zamansız sevğilerin kahrettiği gönüller,
İncecik bir sızıyla yanmalımı herzaman,
Terkedip gidenlerin aradığı sebepler,
Bedelsiz kestikleri faturadır herzaman,
Bu dünya üzerinde gerçek sevği kimdedir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!