Şenol Mersin Şiirleri - Şair Şenol Mersin

Beyaz'lar içinde gördüm dün sabah,
Süzülüp geliyordu kaldırım'lardan,
Halâ seviyorum,yüreğim betbah,
Sıyrılıp kurtulamadım hatıralardan,

Neydi'ki o güzele bağlayan beni,

Issız soğuk ve karanlık bir sokak,
Bir haber polis telsizinde,
Karanfil sokakda cinayet ihbarı,
Bütün ekiplerin dikkatine,
Ne kan,ne ceset,ne bir çekirdek,
Sokağın ortasında,

Dokunma gözyaşıma aksın yerinden,
Yokluğu parçalıyor beni derinden;
Söyle be meyhaneci yârin dilinden,
Bu gece içip içip sızayım mı ben?

Sabahı bulamayım güneş doğmasın,

Kalbim acılara doydu,
Olacağı zaten buydu,
Felek yüreğime koydu,
Acıları alev alev,

Boynum bükük gözüm yaşlı,

Özlem'i içimde kanayan yara,
Sitem edip durdum geçen yıllara,
Bu sevği benimle girer toprağa,
O yarin aklımda gözleri kaldı,

Ne olur bilinmez yıllar sonunda,

Duyğular yoğunlaşıyor,sesin kulağımda çınlıyor,
Bir yanım sende!
Bir yanım bende!
Bir yanım sana kardeş,
Bir yanım sana sırdaş,
Bir yanımda ağlayan kız,

Tel,tel olmuş saçlarının kıvrımları,
Her birisi altın sarısı saçların,
Gözlerinin parlaklığı sanki yıldız parçası,
Dünyayı görüyorum,gözlerinde,

Nasılda yatmışdım dizlerinde!

Yokluğunla hasretini içemem,
Herzamanki yerimdeyim gel aşkım,
Sensizlikle acıları çekemem,
Acılara doydum artık gel aşkım.

Giderken geleceğim demiştin,

Sensizliğin ardından ölüm gelir aklıma,
Ölümü düşünür,
Ölümü yaşarım,
Ölüm yanıbaşımda,
Ölüm başucumda,
Ha sensizlik ha ölüm,

Dertli doğmuşum anamdan,
Alın yazım ALLAH,ımdan,
Ben her zaman ağlayamam,
İnsanım ben taş değilim,

Gözyaşıyla ömrüm geçti,