Şenol Mersin Şiirleri - Şair Şenol Mersin

Göçmen kuşların kanatlarında takılı umut,
Bazan yakın bazan uzak adresi benden,
Bir labirent ortasında kalmış hayat,
Dönüşü imkansız çıkışta bulunmuyor umut,

Raylarda ilerleyen bir trenin dumunı sanki umut,

İçimi ince bir sızı kemirir,
Nedense kara bir bulut görünce,
Dertlerim çoğalır hüzünlenirim,
Her düşen damlada,yağmur yağınca,

Yüreğim daralır gözlerim dolar,

Gece olup karanlıklar çökünce,
İnce ince sızı sarar kalbimi,
Gökyüzünde yıldızları görünce,
Gözlerindir sanıyorum yaz aşkım,

Sema'larda beyaz bulut dolaşır,

Dönüşü yok bu son gidişin,
Son vedamı edeceğim bu akşam,
Ellerin ellerimde,tenimi ısıtırken,
Bir daha geriye dönmeyeceğim,

Gözlerinden damlalar dökülecek,

Sarmaşıklar gibi sardı,
Hasretin heryanımı,
Nazar boncuğu bakışların,
Hala aklımda,
Çürümeye yüz tuttu,
Kalbim yüreğim her yanım,

Bir mektup yaz duyğu yüklü,
İçinde sen ve ben olan,

Maziyi anlat geceleri anlat mısralarında,
Yazmıyorsun bir kaç kelime,
Unutulmaktan korkarım,hadi yaz sevindir beni,

Gerçeği anladım koca yalansın,
Koynumda besledim sen bir yılansın,
İnsana bürünmüş dişi şeytansın,
Yalanmış sözlerin,yalanmış meğer,

Meleksi yüzünde şeytanlık gizli,

Gökteki yıldızları sayabilirmi insan!
Uzanabilirmi elleri gökteki bulutlara,
İmkansızları oynamak kaderim olmuş,
Hayat denilen sinemanın her perdesinde,

Öyle bir sinemaki,senaryosu olmayan,

Derdimi bilmezsiniz,
Gözümü silmezsiniz,
Aşkımı vermezsiniz,
Vefasız yollar,

Hiç sevmiyorum sizi,

Deli,divane derler öyle sanırlar,
Halbuki dertliyim kimseler bilmez,
Bir film,bir dram benim hayatım,
Sevğiye huzura öksüz yüreğim,

Dert denen yükümü kervanlar çekmez,