Şenol Hoca çok Nûktedan bir adamdı.
Ne vâkit onu ziyarete gitsem
-“Şair Hoşgeldin” der çayı sevdiğimi bilerek bana açık çay söylerdi.
Masasında oturup saatlerce şiirden bahsederdik.
Şiir deryasından bilgi elması hediye ederdi bana.
Ne zaman yanına gitsem kütüphanesinden bir yığın kitap sıkıştırırdı çantama.
Eve gidene kadar taşıyamazdım fakât çantamda bir yığın altın olduğunu düşünerek sıkıca tutardım onu.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
yani bir düz yazı
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta