Şenol Bulut Şiirleri - Şair Şenol Bulut

Severim seni
Kalem kaşını
İnci dişini
Elma yanağını
Kiraz dudağını.
Severim seni

Fazla tıraş cildi bozar
Atma Recep din kardeşiyiz
Tamam mı canım
Madem öyle gel böyle, iki de çay söyle
Asılma garaja gider

Ne o sarı dana
Ne bakarsın melül melül
Tanıyamadın mı yoksa?
Biz aynı yaylayı yaylamadık mı?
Aynı kaptan tuz yalamadık mı?
Aynı yalaktan su içmedik mi?

Şen ve neşeliydi hayat
El ele olduğumuz zamanlar
Nazar mı değdi aşkımıza
Ellerimiz neden koptu
Lodos mu yoksa poyraz mı esti

Sevgilim benim şimdi sılada
Sevdim ve seviyorum her şeyiyle
Hasret dolu günleri yaşıyoruz
Ben İstanbul da o Bulancak da
Olsa başımda dert ve zulüm
Kader diye severek çekilir

Bir arkadaş anlattı
“Bir türlü onu unutamıyorum” demişsin
Nasıl olur da unutabilirsin?
Sen hiçbir an olsun
UNUTULMADIN Kİ

Ekmek kavga
Hayat esaret
Sevgi sömürü olmuşsa
Yapanlar utansın

Kardeş düşman

İnsanlar hoşlanırlar
Yemeden, içmeden, eğlenceden
Fakat vazgeçemez hiçbir zaman
Ekmekten, sudan ve havadan
Benim için sende
Hava kadar lazım

Görmedim
Duymadım
Konuşmadım
Böyle olurmuş itaatkarlık
Her ne hikmetse

Sen
Yeşil fındık dalında
Yeşil Çotanak da ki
İçini henüz doldurmamış
Süt fındık.